„ …Od wojny nie uroniłam ani jednej łzy. Nie przeżyłam żałoby. Nie opłakałam swoich bliskich(…) Mówienie o mojej mamie, o rodzinie jest dla mnie bardzo ważne. Gdy o nich opowiadam, widzę ich. Dopóki mówię , oni żyją we mnie.”
Dzięki uprzejmości i chęci podzielenia się cząstką swoich wspomnień zaryzykuję stwierdzeniem, że Wszyscy Bohaterowie wraz z Panią Patrycją Dołowy są autorami tej książki.
Książka to zapis rozmów z dojrzałymi dziś ludźmi, którzy ponad siedemdziesiąt lat temu przeżyli czasy eksterminacji Żydów. Przedstawione historię miały ogromny wpływ na rozwój psychiczny i życiowy Bohaterów, niektórzy z nich do tej pory szukają odpowiedzi na pytania. Odnajdują członków rodziny po latach na rożnych kontynentach świata. Przede wszystkim zmagają się z odnalezieniem swojego jestestwa, towarzyszy im poczucie rozdwojenia.
Jedno jest niepodważalne – każde z nich zawdzięcza życie heroicznym decyzją i pomysłom matek , ojców, ciotek czy dobrym ludziom, dla których byli przede wszystkim tylko dziećmi- bez względu na „ dobry” czy „zły” wygląd, bądź „papiery”. Dziećmi , które często nie rozumiały zachowań swoich bliskich: były porzucane , odtrącane , nie mogły bawić się z innymi czy używać zwrotu „ mamo”. Częstotliwość zmiany miejsca pobytu, nocne ucieczki pod odstrzałem czy przybieranie co chwilę innej tożsamości. Dzieci ,które szybko musiały dorosnąć , perfekcyjnie kłamać i udawać kogoś innego. Wszystko po to, by chodź jedna osoba mogła przetrwać .
Książka to przede wszystkim wielki ukłon i wyrazy wdzięczności w stronę ludzi, którzy nie zważając na ryzyko potrafili myśleć o innych, poświęcili siebie lub przy odrobinie szczęścia i zachowaniu zdrowego rozsądku sami przetrwali.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz